به گزارش مشرق، آمریکا در حالی خود را پیشرو و مجری حقوق بشر به جهان معرفی می‌کند که سردمداران این کشور نه تنها در عرصه بین‌الملل بلکه در درون کشور خود نیز موجی از تبعیض و خشونت علیه اقلیت‌ها را به راه انداخته‌اند؛ موجی که مهاجران و اقلیت‌ها به ویژه سیاه پوستان را با خود می‌برد.

خودبرتر پنداری سفیدپوستان آمریکا در قبال جمعیت ۱۴ درصدی آمریکایی‌های آمریکایی‌تبار را می‌توان از سطح جامعه گرفته تا سطوح مقامات بلندپایه سیاسی-امنیتی مشاهده کرد که هر کدام با ابزارهای مختلف در صدد تحقیر و ضربه زدن به این اقلیت برآمده‌اند.

سیاهان، قربانی آحاد نژادپرست و هدف ماموران امنیتی

تراژدی کشتار سیاه پوستان موضوع جدیدی نیست و عمری به قدمت تاریخ ایالات متحده آمریکا دارد که اوج آن را می‌توان در دوره ننگین برده‌داری دید. از سال ۱۹۰۹ میلادی که تلاش‌های جنبش‌های مدنی و سیاسی سیاهپوستان همچون «انجمن ملی پیشرفت رنگین پوستان» (NAACP) به بار نشست باز هم همواره شاهد قربانی شدن این اقلیت نژادی هستیم.

کشتار «گرین وود» تنها ۱۲ سال بعد اتفاق افتاد. یکم ژوئن ۱۹۲۱ در ماجرای کشتار «گرین وود» تولسا اوکلاهاما ۳۰۰ سیاه پوست کشته و ۸۰۰ نفر دیگر زخمی شدند. در جریان این رخداد وحشتناک، ساکنان سیاه پوست و کسبه منطقه گرین وود در تیراندازی جمعی نژادپرستانه توسط اوباش سفیدپوست قتل عام شدند.

این قبیل رخدادها همواره به انحای مختلف تا کنون ادامه داشته‌است همانند رخداد اخیر در شهر «بوفالو» آمریکا که در جریان آن، ۱۰ فرد سیاه پوست هدف اقدام نژادپرستانه قرار گرفته و کشته شدند. یک معلم سیاه پوست از شهر بوفالو در این باره می‌گوید «آمریکا بر اساس نژادپرستی ساخته شده‌است.»

این قصه زمانی تلخ‌تر به نظر می‌رسد که نیروهای به ظاهر حافظ امنیت، خود بلای جان نوجوانان و جوانان سیاه پوست می‌شوند که نمونه آن ماجرای ۲۰۱۴ شهر فرگوسن است که «مایکل براون» نوجوان سیاهپوست در آن سال به دست یک پلیس سفید پوست کشته شد. قتل او موجی از اعتراضات به برخورد پلیس با شهروندان سیاهپوست را رقم زد که دامنه آن به بیش از ۱۷۰ شهر آمریکا کشیده‌شد.

این حجم از گستردگی اعتراضات به لطف شبکه‌های اجتماعی صورت گرفت؛ همان گونه که بعد از قتل «جورج فلوید» شهروند سیاه پوست آمریکایی توسط یک افسر پلیس در سال ۲۰۲۰ باز هم سیلی از اعتراضات به راه افتاد و نشان داد حتی با وجود هراس مقامات سیاسی و نظامی آمریکا از فضای رسانه‌ای و تشدید انزجار عمومی، باز هم ابایی از تکرار خشونت علیه اقلیت سیاه‌ پوست ندارند به عبارتی، این تبعیض نژادی به امری نهادینه و سیستماتیک درآمده‌است.

نژادپرستی سیستماتیک در آمریکا از نگاه آمار

شاید این پرسش به ذهن برخی برسد که شاید جرائم انجام گرفته در جمعیت سیاه پوست آفریقایی‌تبار به حدی بالا است که رفتار خشونت‌بار پلیس را به همراه داشته‌است؟ اما آمارهایی که در ادامه خواهد آمد، به آن پاسخ منفی می‌دهد.

- سیاه پوستان بیش از سفیدپوستان در معرض تیراندازی مرگبارند

اعداد و ارقام مرتبط با تیراندازی پلیس به سمت مردم که به قتل منجر شده، نشان می‌دهد احتمال تیراندازی مرگبار به آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار نسبت به تعداد کلی آنها در جمعیت این کشور، بسیار بالاتر از سفیدپوستان و اسپانیایی‌تبارها است.

اگرچه جمعیت آمریکایی‌های آفریقایی تبار کمتر از ۱۴ درصد جمعیت آمریکا را تشکیل می دهد اما حدود ۲۴ درصد تیراندازی‌های مرگبار توسط پلیس از سال ۲۰۱۵ تاکنون به آنها مربوط می شود. تحقیقات بیشتر نشان می دهد میزان تیراندازی مرگبار پلیس به سیاهپوستان غیرمسلح در ایالات متحده بیش از سه برابر بیشتر از افراد سفیدپوست است.

- آفریقایی-آمریکایی‌ها بیشتر از دیگران به جرم مصرف مواد دستگیر می‌شوند

شمار آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار که به دلیل مصرف مواد دستگیر می‌شوند به مراتب بیشتر از سفیدپوستان است. در حالی که بررسی ها نشان می‌دهد مواد مخدر در سطوح مشابهی بین سفیدپوستان و سیاه‌پوستان مصرف می شود.

در سال ۲۰۱۸، حدود ۷۵۰ نفر از هر ۱۰۰ هزار آفریقایی-آمریکایی به دلیل مصرف مواد دستگیر شدند، در حالی که این رقم از هر ۱۰۰ هزار سفیدپوست آمریکایی حدود ۳۵۰ نفر بود. نظرسنجی‌های ملی در مورد مصرف مواد مخدر نشان می‌دهد که سفیدپوستان به میزان مشابه مواد مخدر مصرف می‌کنند اما آفریقایی-آمریکایی‌ها همچنان بیشتر دستگیر می شوند.

- آفریقایی-آمریکایی‌ها بیش از دیگران زندانی می‌شوند

بر اساس آخرین داده‌ها، آفریقایی-آمریکایی‌ها پنج برابر آمریکایی‌های سفیدپوست و دو برابر آمریکایی‌های اسپانیایی‌تبار در زندان هستند.

در سال ۲۰۱۹، آفریقایی-آمریکایی‌ها حدود ۱۳ درصد از جمعیت ایالات متحده را تشکیل می دادند اما تقریباً یک سوم جمعیت زندانی این کشور به آنها اختصاص داشت. سفیدپوستان آمریکایی با وجود اینکه بیش از ۶۰ درصد از کل جمعیت ایالات متحده را تشکیل می‌دهند، تنها حدود ۳۰ درصد از جمعیت زندانی به آنها اختصاص دارد.

نگرانی از تداوم نژادپرستی نهادینه در آمریکا

اگر چه آمریکا خود را سردمدار دموکراسی و حقوق بشر معرفی می‌کند اما در واقع عکس آن اتفاق افتاده‌است و بسیاری نسبت به خشونت و نژادپرستی نهادینه شده در این کشور ۳۳۳ میلیون نفری نگران هستند.

تیرماه پارسال «میشل باشله» کمیسر عالی حقوق بشر سازمان گفت: برخورد نژادپرستانه ماموران پلیس و به کارگیری زور بیش از حد در برخورد با اقلیت‌های نژادی در آمریکای شمالی، اروپا و آمریکای لاتین یک مشکل نهادینه است و از همه دولت‌ها خواست ضمن برچیدن این تبعیض، ماموران انتظامی مسئول قتل آفریقایی‌تباران را مجازات کنند.

او در بخشی از گزارش خود به جلسه شورای حقوق بشر سازمان ملل تاکید کرد که نژادپرستی ساختاری مانع برخورداری عادلانه اقلیت‌های نژادی از اشتغال، بهداشت، آموزش و پرورش، مسکن و عدالت می‌شود.

در همین راستا می‌توان به گزارش «سی. ان. ان» اشاره کرد که نشان می‌دهد با وجود اصلاحات حقوق مدنی ۵۰ سال پیش که بستر برای گسترش فرصت‌ها و کاهش تبعیض نژادی هموار شد تا به امروز عملاً درآمد و ثروت خانواده‌های سیاه پوست به خانواده‌های سفیدپوست نزدیک نشده‌است. به گفته «الورا درنونکور» استادیار رشته اقتصاد و سیاست عمومی در دانشگاه برکلی کالیفرنیا، در نیم قرن گذشته بسیاری از شاخص‌ها همانند شکاف ثروت و شکاف درآمدی ثابت بوده‌است.

بنابراین خانواده‌های سفیدپوست همچنان از نظر ثروت از خانواده‌های سیاهپوست بسیار پیشی می‌گیرند. خانوارهای معمولی سیاه پوست در هر دو سال ۱۹۶۸ و ۲۰۱۶ کمتر از یک دهم دارایی خالص خانواده معمولی سفیدپوست را داشته‌اند. (نمودار زیر)

از طرفی در سال ۲۰۱۶ میلادی، شکاف درآمدی بین خانواده‌های سیاه و سفید تقریباً مشابه سال ۱۹۶۸ است. پس از کاهش اندکی در دهه ۱۹۷۰، شکاف بین درآمد متوسط خانوارهای سیاه و سفید در چندین دهه گذشته به طور مداوم ادامه یافته‌است.

نقض حقوق بشر در آمریکا تنها به خشونت و کشتار اقلیت‌ها محدود نمی‌شود بلکه آنها در بهره‌گیری از فرصت‌ها نیز دربند نژادپرستی سیستماتیک و نهادینه هستند. «سی رایت میلز» در کتاب خود با بیان مثالی گفته اگر شما از خانواده راکفلر باشید در یک بیمارستان خوب به دنیا می آیید، در یک مدرسه عالی درس می‌خوانید، احتمالأ وقتی ۱۳ ساله شدید با وزیر خزانه داری آمریکا صبحانه می‌خورید و زمانی که۲۰ ساله شدید در هاروارد یا بهترین دانشگاه‌های آمریکایی پذیرفته می‌شوید. درنهایت وقتی سنتان بیشتر شد مناصب حکومتی می‌گیرد و وارد طبقه نخبگان می‌شوید. ولی اگر سیاه‌پوست باشید مدرسه و دانشگاه خوبی نمی روید و در نتیجه در حاشیه باقی می‌مانید و در نهایت معیارهای حقوق بشری محروم می‌مانید.

در مجموع، نبود فرصت یکسان برای سیاه پوستان و دیگر اقلیت‌ها در مقایسه با سفیدپوستان، آنها را در شرایط دشوار قرار می‌دهد به طوری که آنها برای دستیابی به موقعیت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی باید چندین برابر جمعیت سفیدپوست تلاش کنند. متاسفانه به دلیل قدرت جایگاه برتر آمریکا در جهان، تبلیغات هالیوودی و سکوت کشورهای غربی، این گونه تبعیض‌ها نادیده گرفته می‌شود و گهگاهی در رسانه‌های جمعی و شبکه‌های اجتماعی انعکاس می‌یابد.